Poznański GZIK kontra szczeciński paprykarz – Improwizacje w Szczecińskim Inkubatorze Kultury

Ciężko mi było uwierzyć w to, że GZIK czyli poznańska formacja improwizacyjna Szamotuły-Wronki – Krzyż, składająca się z członków kabaretu Czesuaf, Kabareciarni Laskowika i kabaretu Adin (zawsze chciałam to napisać… J) bez żadnej szczególnej okazji przyjeżdża do Szczecina i to jeszcze do mojego kochanego Inku

i to jeszcze na dzień przed maturą z matematyki.

Nie ma lepszej opcji na odstresowanie się jak wieczór w dobrym towarzystwie zarówno na scenie jak i na publiczności.

                Z tą publicznością to w ogóle było śmiesznie, jakieś 90% z tych osób znałam, inaczej, znali się niemal wszyscy co wytworzyło niesamowity klimat. Dobry klimat na publiczności przekłada się na dobre pomysły, a dobre pomysły przekładają się na dobre improwizację. A poznańscy improwizatorzy na łatwiznę nie poszli, na szczególne uznanie zasługuje gra, w której scenki miały być przerywane piosenkami opartymi na ostatniej kwestii, a w tej grze Chomik i Wojtek płynący kajakiem, oficjalne mistrzostwo świata.

                Od czasu kiedy ostatnio byłam na ich występie, czyli w sierpniu 2011, wszystko poszło do przodu, więcej umiejętności, więcej zgrania w zespole, trudniejsze gry. Jeżeli miałabym wskazywać minusy, to wskazałabym na gubienie się prowadzącej Basi Tomkowiak, co ze względu na jej debiut można jej wybaczyć.

                Na koniec mały apel do ludności: przychodźcie na improwizacje! Impro bez publiczności to nie impro, także bierzcie pod pachę babkę, matkę, teściową, żonę, teścia, zięcia, brata i psa i marsz na impro! Bo warto, bo grupy są coraz lepsze, bo jest ich coraz więcej. Przyczyńmy się wszyscy razem do promocji tak fantastycznego rodzaju sztuki jakim jest komedia improwizowana! No!